Skip to main content

Boschi


Quando: 25 Otóbre 2023

Boschi Sant'Ana - Sant'Ana (Boschi Sant'Anna)

Popolassión: 1.431 Altessa: 10 metri sóra el livèl del mar Superfice: 8,97 chilometri quadri Comùni confinanti: Bevilaqua (Bevilacqua), Minerbe, Terazo (Terazzo), Legnago.

Possionado un tempo in un teritorio conossù come "Silva Carpaneda o Carpenea", un area bèla granda piéna de vegetession e de boschi, da 'ndóe deriva el nome del paese. Le origini de questo comun jè romane 'isto le prime opere de bonifica del teritorio servide par costruìr la strada "Vicinalis" che da Ostiglia la portava a Este. Citado in numarosi documenti come Bosco de Porto de Legnago, l'è sta feudo de la faméja scaligera dei De la Scala che nel 1377 i l'à passà ai Dal Verme mentre el 2 agosto 1387 l'è deventà feudo imperial sóto Venceslao de Boemia e Germania. Passà a le dipendense de la Serenissima, nel 1455 el Bosco l'éra contrólà dai "saltàri" guardaboschi, «necessarissimo al nostro arsenale e alle fortezze».

Nel 1507 l'è stà costituido el comune de Boschi con titolo de vicariado. Nel 1509 passa sóto Federico Cavalli e poco tempo dopo, sóto la faméja venessiàna Donà da le Rose. Nel 1690 l'è scomincià una vera e porpia opera de bonifica del teritorio. Nel 1806 con la paçe de Presburg el comune l'è entrà a far parte del regno d'Italia Napoleónico. Un par de ani dopo el passa a Legnago e nel 1815 con el Congresso de Viena el ritorna autonòmo. Ma no l'è gnancora finìa, dal 1828 al 1947 l'è ancora a le dipendese de Legnago. El stema comunàl definitivo l'è del 3/9/1958 con rapresentà l' Àdese, un albaro cavà su, le letare S. A. e una stela sié ponte (una ponta par ogni frassión + quèla del comune: Boschi San Marco, Oni, Belfiór, Faro, Sabioni). La cèsa de Boschi Sant'Ana l'è deventà parochia nel 1690 par opera de la nobile faméja Donà da le Rose de Venessia mentre quèla atuàl dedicada a San Gioachin e Sant'Ana l'è del 1884.

La cèsa de Boschi San Marco l'è stà smembrà da quèla de Porto de Legnago deventando parochia el 15 febrar 1929 ma in verità costruida e sgrandà nel 1400 dal Podestà de Venessia Barzoni. Dedicada inissialmente a la Madona de le Grassie l'è passa a San Marco Evangelista. Tra le curiosità da segnalàr che drénto una 'òlta gh'éra conservà un dipinto su legno de la Madona col butin che dorme atribuido al Liberale e nel 1690 l'è stà rinovà dal pitór Severin Sancelli, mentre la fassàda esterna in stile neoclassico l'è del 1969 su disegno de l'ingegner Gioàni Fregno. Infine ne la frassión Oni da 'édar la cèsa dedicada a Santa Giustina.