Carneal, gnochi in poesia e galani da magnar

No l'è façile sganassàr o far carneàl quando le róbe le va mal, ma par un póco podì no pensàrghe. La Rena Domìla, in questi ani la g'a portà ne le case dei veronesi cultura e alegrìa, sensa descórar de rògne. Cossita Ve portémo ne la tradissión veronese co' la poesia del grande Berto Barbarani "La Cabala del Gnoco" e le riçéte de cusina del grande Giorgio Gioco par magnàrve galàni e gnóchi. No Ve rèsta che lésar ben, crompàr dal botegàr o anca su internet par ci no pol móvarse, tuto quél che pól servìr par "manipolàr el pastón" e sentàrVe a tòla. E ti laóra gratacasóla...... (La Redassión 19.02.2023)
GNOCHI DE PATATA | |
|
GALÀNI (SÓSSOLE) | |
|
FRÌTOLE | |
|
LA CABALA DEL GNOCO
(BERTO BARBARANI)
Eco qua, mondo pitoco,
la gran cabala del gnoco!
Drita in mèso a la cusina,
co la càpola de gala,
me comare moscardina,
la se giusta la grembiala,
che bisogna celebrar
el gran Vendri gnocolar…!
Come capita el bon estro,
co 'na ociada da maestro
la marida a poco a poco,
la farina a la patata
e da forte inamorata,
la manipola el paston…
Che el marcia in bigoli,
longhi e sutili
ben tenerini,
come che va…
E ogni tanto ‘na bela infarinà…!
Fin, che via i rùgola,
tochi e tocheti,
oh che gnocheti,
che nassarà…!
E ogni tanto ‘na bela infarinà…
E ti lavora,
gratacasola,
daghe el miracolo
de la parola;
faghe i so brufoli
a fior de pansa,
che in esultansa
i ridarà…
E ogni tanto ‘na bela infarinà…!
Desteso in rango
su la tovaia,
sto fido popolo,
che mai no sbaia,
che a mesogiorno
sfida el canon;
sereno intrepido
chieto onfà l’oio,
che speta el boio
del caldieron..!
E ti lavora
gratacasola,
daghe el miracolo
de la parola…
grata el formaio,
sensa creansa,
che el se ghe intrufola,
dentro la pansa….
E ti destrìghete
butier balosso:
spiuma,desfrìsete,
sàlteghe adosso….
pronti, el risponde
rosso brusà:
Zzzz…zzzz- che el sìsola …
Gnochi, son qua!
a cura de www.larenadomila.it
(Andrea Toffaletti)
Nó són un cógo e gnànca un artista,
ma fasso sculture drénto in cusìna,
co’ ’n parfumo nostràn, che te conquista,
remenàndo, óvi, patate e farìna.
Cossìta el pastón, l’è stà maltratado,
taiàdo in bìgoli, che i vién rugolà,
fati a tochéti, dal saór delicado,
méssi de spala, su ’na bèla taolà!
Ciapo roèrsa la me gratacasóla,
par farghe i brùfoli de sóra la pansa
a tuti i gnochéti, che l’àqua consóla.
E ’dèsso finisso, me fasso coràio,
el botiér l’è desfrìto! Su la pietànsa,
l’è sempre più bóna, con tanto formàio!
// Podarìa interessarte |
Informassioni + La Rena Notissie, Speciali, Radio Scarpa + Spetàcoli & Teatro + Sagre + Marcà + Orari Messe + Fiere |